Komkommertijd? Niet voor onze uitzetters Bjorn & Jens Vanoverschelde. Zij trokken op pad en dat levert volgend no-nonsense verslag op. Het parcours door hun bril bekeken...

We schrijven midden juni. De dagen zijn op hun langst, de nachten bijgevolg op hun kortst. Ideale omstandigheden om de route, 500 kilometer lang, in één (lange) dag aan een controle te onderwerpen. De zon is reeds van de partij -dat zal leuke vergezichten opleveren in de Belgische Ardennen!- wanneer we de Grote Markt van Ronse oprijden en de teller op 0 zetten. Op het moment van verkenning is de Grote Markt ingepalmd door de jaarlijkse kermis maar midden september zullen hier 120 historische voertuigen in dit schitterende decor staan popelen om de nachtetappe aan te vangen. De eerste terrasjes zijn al gevuld met clienteel en er hangt hier een gezellige sfeer. Het zal in september niet anders zijn.

Ook wij vatten onze controle aan met de nachtetappe. Voor het eerst zullen we dit gedeelte bij daglicht zien. Onze vorige verkenningen stonden immers in het teken van het bepalen van de gemiddelde snelheden en het inschatten van de moeilijkheidsgraad en dan vinden we het belangrijk om dezelfde omstandigheden als de deelnemers aan te treffen. Duisternis dus! En of het er duister kan zijn... We hebben er de streek goed uitgekamd om 3 regelmatigheidsproeven uit te zetten in compleet stille gebieden en waar de straatverlichting er niet is of... gewoonweg uitgeschakeld is na 21 uur.

De eerste regelmatigheidsproef is die van 'La Houppe', 2 kilometer lang. Een korte openingsproef maar een bochtig tracé. We toveren die om tot publieksproef want toeschouwers vinden we belangrijk. Niet elke toeschouwer zal de verre verplaatsing maken tot in de Belgische Ardennen en deze regelmatigheidsproef bevindt zich slechts op een boogscheut van Ronse, ons wedstrijdcentrum. We brengen de publiekspunten in kaart, we bekijken de parkeermogelijkheden, bepalen de positie van de start van de proef (geen zelfstart maar uitgevoerd door marshals om extra 'cachet' te geven aan de publieksproef), enzoverder. De verkenning kan nu echt beginnen! Al heel snel komen we bij de tweede regelmatigheidsproef aan, meteen goed voor 20 kilometer. En las je het goed? Slechts 3 regelmatigheidsproeven op vrijdagavond? Dat klopt! Want op vrijdagavond staat er reeds een reeks 'time control sections' op het menu! Ongetwijfeld bepalend voor het klassement, zeker voor de expertklasse. Zij krijgen immers kaarten voorgeschoteld met een originele schaal 1/100 000, opgeblazen tot 1/20 000... Een echt Tulpenrallye of Horneland-gevoel dus.

De onweersbuien van enkele dagen ervoor had het parcours op sommige plaatsen omgetoverd tot een modderbad. De wegen die we aandoen hebben geen grachten, dus bij de minste regen zal dat ook in september het geval zijn... Aangekomen bij het zéér nette Van der Valk hotel te Mons parkeren we onze auto dan ook maar 'om de hoek' alvorens een koffie te nuttigen in de bar van het hotel. We moeten immers alles grondig verkennen, ook de bar ;-)

(lees verder onder de foto)

Na de koffie begint het echte werk. Dag 2. In een schitterend gebied overigens. De ochtendetappe brengt ons naar het kartingcircuit van Mariembourg. Na de eerste regelmatigheidsproef kruisen we een rivierdoorwading. De rivier kruist de weg, zonder brug weliswaar... Bij onze eerste verkenning was hij goed te doen. Bij de tweede verkenning stond het water wat hoger en het deed ons twijfelen over een mogelijke passage er door heen. Bij de derde verkenning was hij opnieuw te doen en besloten we er een marshal te plaatsen die de deelnemers kan begeleiden in geval van... Maar vandaag, na de onweersbuien waarvan we eerder al spraken, was het riviertje zelfs uit zijn oevers getreden... Twijfel dus om een mogelijke doortocht maar de klok tikte en moesten verder richting de gladde asfalt van Ragnies & Strée. Om thuis verder te analyseren dus. Want, ook in de buurt van Ragnies & Strée, enkele oude Bianchi Rally proeven, stond werk op ons te wachten. Het gebied met slechte asfaltstroken hadden we immers compleet opnieuw uitgezet en moest nog volop gecontroleerd worden. Deze nieuwe versie was de goeie met alleen maar goede geasfalteerde stroken. Op onze weg kwam nog een kasteel voorbij. We besloten de start van regelmatigheidsproef nummer 6 te verhuizen naar deze locatie. Kwestie van de aandacht extra op het kasteel te vestigen.

Mariembourg! Terwijl de jeugdreeksen hun vrije trainingen houden van een Europese kartingmanche tekenen wij even de regrouplocatie in op een plattegrond. Parkeren doen we immers in de paddock maar ook de servicecrews en medewerkers willen we vooraf een gereserveerd plaatsje geven. Op naar Philippeville en de buurt van Hastière! Want wie dacht dat Mariembourg ons verste punt was, heeft het fout. De middagetappe trekt nog meer oostwaarts en laat het parcours opnieuw van gedaante veranderen. Kleine vergezichten worden grote vergezichten en bomen maken plaats voor sparren & dennen. Voor de deelnemers wordt het weliswaar geen zondagsuitstapje met kort na de regroup een technische regelmatigheidsproef -waar de piloot aan de bak moet- vrijwel meteen gevolgd door de langste regelmatigheidsproef uit de wedstrijd. Net geen 40 kilometer in de Ardense bossen met, uiteraard, meerdere tijdopnamepunten! Voor je het weet sta je in de pitlane van het (moto)circuit van Mettet, want daar houden we even halt om de schade na de lange regelmatigheidsproef op te meten. Na Mettet volgt nog 1 regelmatigheidsproef, nummer 12 van de wedstrijd, alvorens rechttoe-rechtaan koers te zetten richting Nijvel. We bereiken Nijvel via de snelweg, een welgekomen verademing. De ietwat lange verbinding deed ons twijfelen. Een verbinding is immers nooit leuk, maar beter een snelle verbinding via de snelweg dan blijven hangen in een druk wedstrijdgebied. En... in ruil kregen we de extra oostwaartse lus in plaats van via dezelfde wegen uit de ochtendetappe terug richting finish te rijden. We zijn er zeker van dat onze deelnemers hier ook zo zullen over denken.

(lees verder onder de foto)

Het is ondertussen avond geworden en moeten nog 120 kilometer. Even de benen strekken en de laatste afspraken maken met 'The Circuit'. 'The Circuit' is de taverne bij het oude circuit van Nijvel waar we een korte regroup voorzien. Hoewel het circuit er compleet is verdwenen (hoewel, compleet zouden we niet durven zeggen maar helaas is het enige oude stukje asfalt niet meer te rijden) hangt er in de taverne wel een autosportsfeer met foto's uit het verleden. Ga er op 21 september zelf maar een kijkje gaan nemen...

We vatten de laatste 120 kilometer aan. Gelukkig staat er opnieuw een reeks 'time control sections' op het menu. Die verkennen altijd wat vlotter. Als dat 'vlotter' voor de deelnemers ook van toepassing zal zijn, is een ander paar mouwen... We eindigen de 15de editie van Belgian Westhoek Classic in elk geval in de stijl zoals het evenement ooit ontstaan is: kaartlezen van tijdcontrole naar tijdcontrole!

Laatste opdracht van vandaag is het in kaart brengen van de finishlocatie. Want dat doen we dit jaar in stijl! Middenin het centrum van Heestert ontvangen de organisatoren van de Waterhoek Classic (een oldtimer rondrit die op dezelfde dag plaatsvindt) onze karavaan op hun finishpodium. Animo troef en elke finisher zal zich winnaar voelen!